[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

obligé

obligé /ɔbliʒe/ obligée ( ptp ⇒ obliger ) adjectif
a)  = redevable
être obligé à qn
norbaiti zordun izan – norbaiti zordün izan (ZU) – norbaiten aldera zordun izan
je reconnais que je vous suis obligé
aitortzen dut zordun natzaizuela – aitortzen düt zordün nitzaizüela (ZU)
b)
 = inévitable ezinbesteko – halabeharrezko
c'était obligé!
ezinbestekoa zen! – ez zitekeen bestela gerta!
c)
 = indispensable baitezpadako – nahitaezko
le parcours obligé pour devenir ministre
ministro izateko baitezpadako bidea
d)
contraint behartu[a] – behartü(rik) (ZU)
je fus obligé de dire les choses comme elles étaient
behartua izan nintzen gauzak ziren bezala erratera – behartürik izan nitzan gaüzen ziren bezala erraitera (ZU)