[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

retentissant

retentissant /ʀ(ə)tɑ̃tisɑ̃, -ɑ̃t/ retentissante adjectif
a)
bruit, choc, claque, son, voix ozen
et immédiatement, le hennissement du cheval, terrible, retentissant
eta segidan, zaldiaren irrintzina, ikaragarria, ozena
mariage, colère burrunbatsu
quelques-uns rirent doucement, au moins dans leur barbe, en entendant ce propos et cette sortie retentissante
zenbaitek bizarpetik bederen goxoki irri egin zuten ateraldi burrunbatsu hori entzutean
b)
échec, succès, scandale sekulako gaitzeko (BL)
cela faisait une dizaine d'années que les concerts avaient un succès retentissant
bazen hamar bat urte kantaldiek gaitzeko arrakasta zutela
déclaration, discours, procès oihartzun handiko