[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

retentir

retentir /ʀ(ə)tɑ̃tiʀ/ // verbe intransitif
a)
 sujet:sonnerie jo
la sonnerie retentit de nouveau
tirrintak berriz jo zuen
les sons d'une harpe retentirent
harpa baten soinuek jo zuten
 sujet:bruit métallique, cris, écho, tonnerre durundatu
les trompettes retentirent
turutek durundatu zuten
à minuit, des explosions retentirent
gauerditan, zartatze batzuen durundak entzun ziren
pièce, salle
l'église retentit du bourdonnement de l'orgue
orginaren burrunbak eliza bete zuen
b)  = affecter
retentir sur
oihartzuna izan
sa maladie retentit sur son humeur
eritasunak oihartzuna badu haren aldarteetan eritarzünak bere trenpüan ondorioak badütü (ZU)