[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

reluire

reluire /ʀ(ə)lɥiʀ/ // verbe intransitif
dirdiratu distiratu distiratü (ZU) argitu argitü (ZU)
les décors de Noël reluisaient sur le sol mouillé des rues
karrika zola bustietan Eguberriko apaindurak dirdiretan ziren
faire reluire qch
zerbait dirdirarazi zerbait distirarazi
le soleil dardait d'aplomb, en faisant reluire les plaques du bastingage et la surface de l'eau
eguzkiak zuzen jotzen zuen ontzi zubi-bazterreko plakak eta uraren azala dirdiraraziz