[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

outré

outré /utʀe/ outrée ( ptp ⇒ outrer ) adjectif
a)
 = indigné afruntatu (BL) gaitzitu (BL) gaitzitü(rik) (ZU) asaldatu
il avait fait des remontrances au père lui disant qu'il élevait mal ses enfants; le père surpris, vexé, outré, ne sachant que répondre, l'envoya balader
aitari erasiak egin zizkion erranez haurrak gaizki altxatzen zituela; aita harritua, gaitzitua, afruntatua, zer ihardets ez jakinez, ferafutro igorri zuen
je n'étais nullement outré parce qu'il avait laissé son siège au Français
bere jargia Frantsesari ützi zeiolakoz ez nintzan batere gaitzitürik (ZU)
b)
 = exagéré gehiegizko
pourquoi ces couleurs horribles, ces formes outrées et baroques?
zertarako kolore itsusi horiek, forma gehiegizko eta barroko horiek?