[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

ordinaire

ordinaire /ɔʀdinɛʀ/ 1 adjectif
a)
 = habituel ohiko usaiako (BL) arrunt
un personnage peu ordinaire
ohiz kanpoko norbait
b)  = courant
vin, service de table, qualité arrunt
croissant ordinaire
kruasan arrunt
un vin très ordinaire
arras arno arrunta
mener une existence très ordinaire
guziz bizimolde arrunta izan
2 nom masculin
ça sort de l'ordinaire
ohikotik kanpokoa da usaiakotik ateratzen da
il sort de l'ordinaire
ohiz kanpokoa da
d'ordinaire
usaian üsatü (ZU) arruntean
cela durera quatre jours, un jour de plus que d'ordinaire
lau egun iraunen du, usaian baino egun bat gehiago lau egün iraünen dü, üsatü beno egün bat haboro (ZU)
d'ordinaire, les cimetières d'Ascain sont bien entretenus
Arruntean Azkaineko hil herriak aski ongi atxikiak dira üsean, Azkaineko ilerriak ontsa zaintürik dira (ZU)