[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

enragé

enragé /ɑ̃ʀaʒe/ enragée ( ptp ⇒ enrager ) adjectif
a) chasseur, joueur familier
errabiatu errabiatü (ZU) amorratu (zab.)
il s'arrêtait à peine de travailler, pour remarquer les coups de fusil que faisaient retentir quelques chasseurs enragés
doi-doia gelditzen zen lanetik, ihiztari errabiatu zenbaitek igortzen zituzten tiro-panpei ohartzeko
un enragé de la voiture
autozale amorratua
b)
animal errabiatu errabiatü (ZU) amorratu (zab.)
docteur, un chien enragé m'a mordu
mediku jauna, zakur errabiatu batek ausiki nau