[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

effaroucher

effaroucher /efaʀuʃe/ // 1 verbe transitif
izitu (BL) izitü (ZU) iziarazi (BL) harriarazi (ZU) izutu (MD)
il s'approcha doucement, car il ne voulait pas effaroucher le chat
emeki hurbildu zen, ez baitzuen gatua izitu nahi emeki hüilantü zen, ez beitzüan gatüa harriarazi nahi (ZU)
les petits oiseaux de la volière envahirent la salle, tout effarouchés, se cognant contre les carreaux
hegaztitegiko txori ttipiak barnean barreiatu ziren, osoki ohilduak, berinetan jotzen zutela
2 s'effaroucher verbe pronominal
 sujet:animal, personne izitu (BL) beldurtu izutu (MD)
le cheval de la voiture s'est effarouché et s'est emballé
zaldia izitu zaio karrosazainari eta zalapartaka abiatu