desobeditu
–
desobeditü
(ZU) 
désobéir à qn/à un ordre
norbaiti desobeditu
–
norbaiten manua/agindua ez bete
je ne désobéissais à ma mère que très rarement
amari ez nion desobeditzen biziki bakan baizik
[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]
euskarazko hitzetan
