[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

dérailler

dérailler /deʀɑje/ // verbe intransitif
a)
 sujet:train burdinbidetik jalgi/atera treinbidetik elki (ZU) deskarrilatu (MD)
le train qui avait déraillé a été remis sur rails
burdinbidetik jalgia zen trena berriz errailetan ezarri dute
faire dérailler
 + train burdinbidetik jalgiarazi
b)
 = divaguer familier
burutik joan bürütik joan (ZU) burutik ari izan
 = mal fonctionner familier
tu dérailles!
 = tu es fou menstua haiz bai! baduka burutik!
 = tu te trompes zernahi erraten dun!
son père déraille complètement
 = est gâteux aita arrunt xoxotzen ari zaio! (lag.ar.)