[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

dépité

dépité /depite/ dépitée adjectif
atsekabetu gaitzitu gaitzitü (ZU) despitatu (g.g.er.) despit (g.g.er.)
l'un enviant peut-être la jeunesse de l'autre, et celui-ci dépité par l'excellente apparence de son rival
bata bestearen gaztetasunaz bekaizti, eta hau gaitzitua lehiakidearen itxura ezin hobeaz
ils sont sortis dépités de la réunion
despit atera dira bilkuratik
bien qu'il fût dépité, il avait suffisamment d'orgueil pour ne pas mettre en évidence ses sentiments
despitatua baldin bazen ere, bazuen aski urguilu bere sentimenduen ez agertzeko