[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

dépens

dépens /depɑ̃/ 1 nom masculin pluriel
être condamné aux dépens
kostuen ordaintzera kondenatua izan gastüen pakatzera kondenatürik izan (ZU)
2 locution préposition
aux dépens de
(norbaiten) bizkar/kaltetan (norbaiten) gostuz (BL) (norbaiten) kostuz (norbaiten) kostüz (ZU)
je n'aime pas qu'on rit à mes dépens
ez zait gustatzen ene bizkar irri egin dezaten
je l'ai appris à mes dépens
nihauren gostuz jakin dut