[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

défoncé

défoncé /defɔ̃se/ défoncée ( ptp ⇒ défoncer ) adjectif
a)
canapé, fauteuil hondatu lehertu lehertü (ZU)
les deux coffres-forts bâillaient, défoncés à coups de masse
bi diru kutxak zabalik zeuden, mailu ukaldika lehertuak
chemin, route ziloz bete zilokatu (BL)
il fallait voir comme, à cet endroit, les chemins étaient jadis défoncés et boueux!
ikusi behar zen, toki hauetan, lehenago zer bide zilokatu eta lohitsuak ziren
b) argot (Drogue)
partitu[a] arraildu[a] arrailtü(rik) (ZU)
il était complètement défoncé
osoki partitua da