[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

défaillir

défaillir /defajiʀ/ // verbe intransitif
a)
 = s'évanouir alditxartu – engoxatü (ZU) – zorabiatu (MD)
il monta vivement l'escalier, tira le cordon de la sonnette, en vain car elle ne sonna pas; il se sentait près de défaillir
eskailerak bizi-bizia igan zituen, xilintxa soka tiratu, alferrik, ez baitzuen jo, alditxartzekotan gertatu zen
Elle soutenait le malade qu'elle sentait défaillir
Engoxatzeko heinean zen eria besotik etxekitzen züan (ZU)
b)
 sujet:forces, mémoire ahuldu – ahültü (ZU) – flakatu (BL) – flakatü (ZU) – ttipitu – ttipitü (ZU)
 sujet:courage, volonté eskastu – eskastü (ZU)
n'allez pas croire que notre courage ait défailli
ez uste ukan kuraia eskastu zaigula