[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

borner

borner /bɔʀne/ // 1 verbe transitif
 + terrain mugatu – mügatü (ZU) – zedarritu – zedarritü (ZU) – zedarriztatu (BL) (g.er.) – mugarriztatu (g.er.)
certains de ces hommes avaient borné les mines
gizon horietarik zenbaitek meatokiak zedarritu zituzten
2 se borner verbe pronominal
se borner à faire qch/à qch
 = se limiter à – personne (nork bere burua) zerbaiten egitera/zerbaitetara mugatu
obéissez, et bornez-vous à faire les choses que je vous demande !
obedi, eta egizkizu nik manatuak, besterik ez!