[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

bégayer

bégayer /beɡeje/ // verbe intransitif
(mintzoan) debekua izan ükoa üken (ZU) (mihia/mintzoa) moteldu grekatu (g.er.) totelka mintzatu/aritu (MD)
cette fois-ci, il répondit sans bégayer
aldi honetan, mintzoan debekurik gabe ihardetsi zuen aldi hontan, ükorik gabe ihardetsi züan (ZU)
il bégaye
mihimotela da (BL)