[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

bâiller

bâiller /bɑje/ // verbe intransitif
a)
 sujet:personne aharrausi () aharrausika ari izan aharrausi egin ahozabalka ari izan (MD)
à l'approche du soir l'homme a commencé à bâiller
gizona arratsari buruz aharrausika hasi da
bâiller d'ennui
enoaturik aharrausika hasi debeatürik aharrausiz ari (ZU)
b)  = être trop large
 sujet:col, chaussure laxo laxü (ZU)
il venait vers nous, avec son col de chemise qui bâillait
atorra lepoa laxo, guregana heldu zen