[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

étinceler

étinceler /etɛ̃s(ə)le/ // verbe intransitif
a)
 sujet:lame, métal, étoile, diamant dirdiratu distiratu distiratü (ZU) dir-dir egin izarniatu (BL)
les porcelaines et les vases en cristal qui s'y trouvent étincellent et s'emparent du regard
hango portzelanek eta ontzi kristalezkoek dir-dir egiten dute bista jaterainokoan
les armes étincellent au soleil
armek ekitan distiratzen düe (ZU)
b)  sujet:yeux
étinceler de colère
(begiak) haserrez/haserrearekin sutan izan (begiak) kexüarekin sütan izan (ZU) (begiak) pindarretan izan haserrearekin (begietarik) pindarra jario ()
une barbe rugueuse, une chevelure ébouriffée, l'oeil perçant, qui étincelle, parlant facilement et bien: de la graine de prophète
bizarra latz, ilea harro, begia zorrotz, pindarra zeriola, aise mintzo eta ontsa: profeta baten ekaia
tout en prononçant ces mots, son visage s'altérait et ces yeux étincelaient
hitz horiek erratean, haren begitartea basatua zen eta haren begiek pindarrak aurtikitzen zituzten
étinceler de joie
(begiak) loriaz dir-dir izan (begiek) boztarioz distiratü (ZU)