[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

ébouriffer

ébouriffer /ebuʀife/ // verbe transitif
a)
 + cheveux, poil harrotu – harrotü (ZU) – hartzitu – nahasi
il secoua la tête, ébouriffant ses cheveux
burua iharrausi zuen, ileak harrotzen zitzaizkiola
le chien s'est rétracté, ébouriffant ses poils, prêt à se défendre
txakurra uzkurtu da, ileak hartziturik, defentsarako prest
b)  = surprendre familier
harritu – harritü (ZU) – harriturik utzi
la note que j'avais obtenue m'ébouriffa
erdietsi nuen nota altuak harriturik utzi ninduen